Jennifer

Het eerste symptoom, en het enige dat ik ooit echt had, was op een Eurostar-trein op weg naar een skivakantie, en ik had een enorm heet gezicht, bekend als een opvlieger dacht ik, en die hield de hele skivakantie aan.

Maar ik had er niet al te veel last van, want ik was in de kou. Het was een vreemde ervaring, en toen ging het weg, en helaas was het weg tegen de tijd dat ik thuiskwam, en ik nam geen enkele foto’s wat misschien niet goed was.

Ik stond er niet echt bij stil, want ik at goed en had een goede skivakantie, maar ik ging naar de dokter zodra ik thuiskwam, en toen probeerden ze een diagnose te stellen. Hij probeerde de gebruikelijke onderzoeken die ze bij de dokter doen, het normale urineonderzoek, het normale bloedonderzoek, en dat leverde helemaal niets op. Ik ben er nog een keer of twee geweest op raadpleging en niets, helemaal geen symptomen.

Dus besloot hij dat het een uitslag was en dat uitslag en allergieën – hij dacht dat het misschien een allergie was – een mijnenveld waren om te proberen te begrijpen, dus zei hij gewoon tegen mij – wat ik op dat moment redelijk genoeg vond – ‘als je nog eens last hebt van blozen of gelijk wat anders krijgt dat je dwarszit, zoals een allergie, kom dan terug’. Natuurlijk ging ik niet terug, hé, want ik had geen indicaties meer.

Ongeveer een jaar later ging ik wel terug. Het was niet dezelfde arts en ik ging terug omdat ik kapot was, moe was, nog steeds les gaf, kleinkinderen had, veel met hen deed, en mijn hoofd jeukte deze keer en ik was moe, en ik begon diarree te hebben.

Niet zo erg, maar eentje waardoor ik veel afviel en die me een beetje uitputte, dus een van de assistenten in mijn klaslokaal overtuigde me om te gaan, en toen ging ik terug, net voor de zomervakantie.

Ik ging eigenlijk op datzelfde moment met pensioen, niet daardoor, maar omdat het tijd was voor me om met pensioen te gaan, en de dokter naar wie ik ging, kon de jeuk niet uitleggen; ze vond de buikproblemen niet goed. Ze was nog jong, en ze zei: ‘U moet een colonoscopie laten doen.’

Ik was geschokt dat iemand me zo’n woord voorstelde. Ze zei: “U bent op een leeftijd waarop iedereen dat zou moeten laten doen, het is een goed idee” en dat is precies wat ik deed zodra het schooljaar voorbij was, ik ging voor een colonoscopie in een van de lokale ziekenhuizen.

Het resultaat hiervan is dat ze ontdekten dat ik een tumor in mijn dikke darm had en dat deze naar mijn lever was uitgezaaid, allemaal zonder dat ik het wist. Zo begon het. De diagnose was dus neuro-endocriene tumoren in de darmen, die naar het rechtergedeelte van de lever waren gemetastaseerd.

Omdat ik redelijk fit en actief was, en over het algemeen niet zoveel symptomen leek te hebben, werd beslist dat ze zo snel mogelijk zouden opereren, en dat is dan gebeurd. Ik had een dubbele operatie aan mijn darmen en lever, die erg succesvol was, zo kreeg ik te horen, en men liet slechts een klein stukje tumor achter, ik denk in een van de delen van de lever, en ik was heel blij na die operatie.